“De eenzaamheid en eeuwige strijd van iemand met een eetstoornis wordt door Lisse zo bijzonder integer, heftig en raak neergezet dat het zo diep raakt, als mens, ouder, dokter, hulpverlener, wat dan ook. Weer een stap dichter bij begrip.” – Annemarie van Bellegem, kinderarts sociale pediatrie aan het Academisch Medisch Centrum
“Raakt mij diep; door de afwisselende scenes blijf je geboeid. Lisse kan de emoties en gedachten bij eetstoornissen zo goed neerzetten, het komt heel dicht bij de werkelijkheid. Dit zouden alle behandelaren in de psychiatrie moeten zien.” – Patricia Bos, oprichter Buro PUUR
“Diep respect voor hoe de documentaire, het boek en de voorstelling dit verhaal een diepte geven. Het verhaal achter de ziekte. De herkenning bij jezelf over je kwetsbaarheid. Het besef om dankbaar te zijn wanneer je delen kunt en mag. En zorgen kunt. Voor elkaar. Voor jezelf.” – Femme Hammer, directeur Theater in School